السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)

بى شک با فرا رسیدن ماه محرم تمام شیعیان به یاد یک روز غم بار مى افتند روزى که یادآور یکى از جانسوزترین ایام سال است ، روز دهم ماه محرم سال 61 هجرى و سرزمین کربلا.
در این ماه پرحادثه ترین وقایع سال نهفته است که نباید هیچ مسلمانى این ایام را فراموش کند و با اینکه حدود سیصد و شصت سال از آن حادثه مى گذرد هنوز گرمى کربلا دلها را براى فرزند زهرا علیهاالسلام بى تاب مى کند چرا که بفرموده امام حسن مجتبى علیه السلام : هیچ روزى بالاتر از روزى که بر اباعبدالله گذشت نیست .

کربلا کجاست؟

قبله اهل حقیقت کربلاست کربلا،او قبله اهل ولاست گر چه دارد کعبه،مروه با صفا لیک،کى دارد مناى کربلا؟ کعبه را گر زمزم است آب حیات کربلا را آب خضر آمد فرات رو نما عارف،صلات رکعتین در خم ابروى محراب حسین

«کربلا»،مدفن سید الشهداست،سرزمینى که عظیمترین حماسه خدایى بشر،درعاشوراى سال 61 در آن اتفاق افتاد و موجش سراسر تاریخ و پهنه جهان را فرا گرفت.

خاک آن،بوى خون مى‏دهد و تربت کربلا مقدس و الهام‏بخش است و در فضیلت آن،روایات بسیارى نقل شده است. ⁽¹⁾ امام على‏«ع‏»پس از جنگ صفین،هنگام عبور از کربلا همراه برخى همراهان،چشمانش پر از اشگ شد و فرمود:اینجاست محل فرودآمدنشان...و اینجاست‏شهادتگاه‏عاشقان بى‏نظیر که در گذشته و آینده،نمونه ندارند:«...مصارع عشاق شهداء لا تسبقهم من‏کان قبلهم و لا یلحقهم من بعدهم...» ⁽²⁾ و به همین خاطر،«کربلا»سمبل ایثار و جانبازى وشهادت‏طلبى و شوق و شور حماسى شناخته شده است و در طول تاریخ نیز،کانون‏عشقهاى برتر بوده و همچون مغناطیسى،دلهاى مشتاق و شیداى معرفت را به سوى خودکشیده است.در حماسه دفاع مقدس ایران نیز،بسیارى از رزمندگان اسلام،به شوق کربلاو زیارت حرم حسینى،جبهه‏ها را درمى‏نوردیدند و با بعثیان کافر مى‏جنگیدند و رو به‏کعبه عشق،کربلاى سید الشهدا«ع‏»شهید مى‏شدند،چون کربلا سمبل هر جایى است که‏صحنه دیگرى حق و باطل باشد.

در روایات آمده است که سید الشهدا«ع‏»نواحى اطراف قبر خویش را از اهل نینوا وغاضریه به مبلغ شصت هزار درهم خریدارى کرد و به خود آنان صدقه داد و با آنان شرطکرد که مردم را به جایگاه قبرش راهنمایى کنند و هر که را به زیارت آن حضرت آید،سه‏روز مهمان نمایند و پذیرایى کنند.(3)

1-سفینة البحار،ج 2،ص 11 و 475

2-سفینة البحار،ج 2،ص 197

3-مجمع البحرین،طریحى،واژه‏«کربل‏».